Het octrooirecht (buiten de juridische wereld ook wel met ‘patentrecht’ aangeduid) gaat over de bescherming van uitvindingen. Je zou het ‘de tank’ van de intellectuele-eigendomsrechten kunnen noemen: de montage is moeizaam, het heeft een beperkte wendbaarheid, maar de vuurkracht kan enorm zijn.

Hoewel deze vergelijking misschien wat simpel is, zit er zeker een kern van waarheid in. Een octrooi vraag je namelijk niet zomaar even aan. De verlening is een lang en specialistisch proces. En wanneer je eenmaal een octrooi hebt, dan is de bescherming heel precies vastgelegd. Je kunt anderen dus niet zomaar verbieden een uitvinding toe te passen ‘die enigszins in de buurt van het octrooi komt. Pas als een product of werkwijze volledig binnen het beschermingsbereik valt, kan ertegen worden opgetreden. Maar de impact die een octrooi in dat geval kan hebben, is dan ook erg groot. De rechthebbende kan namelijk bijna iedere vorm van gebruik of exploitatie verbieden – en dat tot wel twintig jaar lang.